ก้าวที่สาม กรี๊ดใส่สนาม นั่งเคี้ยวมะขาม กระดกน้ำตามสิบลิตร

 

    3RD WEEK 

    My INTERN LIFE

    สัปดาห์ที่สามของการเป็นเด็กฝึกงาน เริ่มได้ลิ้มรส รสชาติของการเป็นผู้ใหญ่ ตื่นเช้า กลับเย็น ยืนขาแข็งบนรถไฟฟ้า แต่งานก็สนุก น่าสนใจเหมือนเดิม

    

    สัปดาห์แรกนั่ง work from home หาแรงบันดาลใจ 

    สัปดาห์ที่สองได้เริ่มเรียนรู้วิธีเขียนสกูป และข่าวท่องเที่ยว และได้เขียนสกูปท่องเที่ยว 1 สกูป

    สัปดาห์ที่สามเริ่มต้นด้วยวันจันทร์ หาสกูปที่สนใจ 10 อย่าง เสนอพี่เลี้ยง จากนั้นพี่เลี้ยงก็คอนเฟิร์มกลับมา 3 สกูป คือ 20 คาเฟ่น่าน อัปเดตปี 2567, 10 ที่พักนนทบุรีริมน้ำ, และ 10 คาเฟ่นนทบุรี แต่ให้โจทย์เพิ่มด้วยการไปแยกเป็นแต่ละย่านในจังหวัดนนทบุรีมา ทำให้ได้สกูปเขียนงานเพิ่ม

    วันอังคารที่มาถึงออฟฟิศก็เริ่มต้นรีเสิร์ชชื่อคาเฟ่ในตัวเมืองจังหวัดน่าน จากการถามพี่สาว และเพื่อนที่อยู่น่าน เพราะตัวเองไม่ได้กลับบ้านน่านแล้ว เขียนรายละเอียดคร่าว ๆ แปะรูปภาพสวย ๆ ส่งให้พี่เลี้ยงสกรีนสถานที่ ระหว่างรอการยืนยัน ก็มารีเสิร์ชที่พักริมน้ำในจังหวัดนนทบุรีต่อ แล้วก็รอการยืนยันต่อ...

    วันพุธ เริ่มต้นด้วยการหาคาเฟ่ในจังหวัดนนทบุรีย่านพระราม 5 รอยืนยัน...

    ระหว่างรอยืนยัน ด้วยความที่เราเป็นคนขยัน จึงเริ่มหาคาเฟ่นนทบุรีย่านตัวเมือง - งามวงศ์วาน และส่งให้พี่เลี้ยงรอการยืนยัน

    วันพฤหัส แค่เริ่มวันก็สนุกแล้ว เป็นครั้งแรกที่ได้เริ่มเขียนข่าวท่องเที่ยวจริง ๆ ขั้นตอนก็ไม่ต่างอะไรจากเขียนสกูปมาก เริ่มจากหาข่าวจากเพจท่องเที่ยวต่าง ๆ ส่วนใหญ่ที่น่าสนใจ จะมาจากเพจการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยจังหวัดต่าง ๆ 

    หลังจากได้ข่าวที่สามารถนำมาเขียนได้แล้ว ก็จะทักไปขออนุญาตนำรูปมาใช้จากเพจนั้น ๆ ขั้นตอนนี้รอนานมาก กว่าแต่ละเพจจะตอบก็รอกันเป็นครึ่งวัน ได้รูปมาแล้ว เราก็จะเอารูปมาทำอินโฟกราฟิก ทำขนาดให้พอดีกับหน้าเว็บ ด้วยโฟโต้ช็อปที่ร่ำเรียนกับครูแจ๊พมาประมาณ 3000 ชั่วโมง ส่งงานภาพให้พี่เลี้ยงเช็คความเรียบร้อย ระหว่างรอเราก็มาเขียนเนื้อหาข่าวกัน

    เขียนเสร็จ ก็กลับมาแก้รูปให้เพอร์เฟคตามที่พี่ ๆ แก้ให้ จริง ๆ มันก็สนุกอยู่...

    สนุก...

    เพลินดีจริง ๆ 

    จริง ๆ แล้วเรามีความสุขกับการทำงานมาก ๆ เวลาพี่ ๆ ตอบกลับมาให้แก้งานตรงนั้นตรงนี้ จะรู้สึกหูกระดิกหางกระดิกกว่านั่งเฉย ๆ อีก แต่เพื่อนที่ฝึกงานด้วยพูดว่า อย่าไปถามหา ว่างก็ดีแล้ว ไม่มีงานก็อย่าให้มีเลย แต่คือเรามันคนไฟแรง อยากทำงาน 

    นั่งแก้รูป รอการเช็คครั้งสุดท้ายจากพี่ ระหว่างนั้นเราก็เอาเนื้อหาที่เราเขียนไปอัพลงในเว็บหลังบ้านของบริษัทไปพลาง ๆ 

    ถึงแม้ว่าสกูป และข่าวที่เขียนจะยังไม่ได้เผยแพร่เลยสักอัน แต่วันศุกร์ที่ work from home ก็อาจจะได้เห็นผลงานตัวเองบนเว็บ หรือถ้ายังไม่เห็น แค่ได้ลองกด preview ก็มีความสุขแล้ว

แปะผลงานโฟโต้ช็อปของเด็กหญิงบุศราคัม พรมต๊ะ

ตัวอย่าง Preview