ก้าวที่สี่ นั่งฟังเรื่องผี รอพี่ตรวจงาน อวสานรองเท้าผ้าใบ

 

    4TH WEEK

    สัปดาห์ที่ 4 ของนักศึกษาฝึกงานสาว

    เริ่มต้นสัปดาห์ที่ 4 ด้วยการ approve จากพี่เลี้ยงว่าลงมือทำสกูป 20 คาเฟ่น่าน อัปเดตปี 2567 ได้เลย พร้อมกับข่าวดีจากเพจศิลปินที่ติดต่อไปขออนุญาตใช้รูปประชาสัมพันธ์เมื่อปลายสัปดาห์ที่แล้วตอบกลับมา ทำให้ตอนนี้มีงานในมือด้วยกัน 2 งาน

    งานแรก...ข่าวประชาสัมพันธ์คอนเสิร์ตฟรีที่สวน 100 ปีจุฬาฯ ในวันที่ 22 มิถุนายน 67

    งานที่สอง...ทำสกูป 20 คาเฟ่น่าน อัปเดตปี 2567

    และแล้วเรื่องราวไม่คาดคิดที่ตอนประสบพบเจอเครียด แต่ตอนเล่าให้คนอื่นฟังในตอนนี้เป็นเรื่องตลกก็เกิดขึ้น ในวันที่ได้โอกาสทำงาน เพจ Facebook กองบรรณาธิการชิลไปไหนก็ถูกระงับ เนื่องจากมาร์ก ซัคเคอร์เบิร์กอ้างว่า "ละเมิดกฎของชุมชน" เหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจากที่เพิ่งทักไปขออนุญาตใช้รูปจากเพจคาเฟ่ได้เพียง 3 ร้าน

    ถึงแม้ว่าจะฝึกงานมาแล้วเกือบ ๆ 1 เดือนก็ตาม แต่นี่เป็นสิ่งที่ไม่คาดคิด และไม่เคยเจอมาก่อน เรากับเพื่อนฝึกงานที่เข้าออฟฟิศตรงกันจึงตกลงกันได้ว่า ควรทักไปบอกพี่เลี้ยง จากนั้นเราจึงอาสาทักไลน์กลุ่ม เด็กฝึกงานกองบรรณาธิการ

    'พี่ ๆ คะ เฟสกองโดนระงับ'

    นั่งรออย่างใจจดใจจ่อกันได้ครู่หนึ่ง...

    'รอก่อน เพราะเราส่งข้อความเยอะพร้อมกัน เดี๋ยวมันก็มา'

    'พี่ยื่นอุทธรณ์แล้ว รอก่อน น่าจะประมาณวันนึงเดี๋ยวก็ใช้ได้'

    

    เป็นจริงอย่างที่พี่ ๆ บอก เช้าวันต่อมาเพจกองบรรณาธิการก็กลับมาใช้งานได้ปกติ แต่ทักไปได้เพียง 3-4 ร้าน เพจก็กลับมาใช้งานไม่ได้อีกเหมือนเดิม

    'ไม่สามารถส่งข้อความได้'

    ตอนแรกก็คิดว่าเป็นแค่ที่เรา แต่เอาเข้าจริงเพื่อน ๆ ทุกคนที่ฝึกงานตำแหน่งเดียวกัน เป็นเหมือนกันหมดคือไม่สามารถส่งข้อความได้

    วัฏจักรวังวนแห่งการรอย้อนกลับมาอีกครั้ง

    อินเทิร์นสาวทำได้แค่นั่งจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ตาปริบ ๆ รอคอยเวลาให้เพจกองกลับมาใช้งานได้เสียที

    แต่ชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า...ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะได้ทำงานต่อ

    18.00 น.

    จนถึงเวลาเลิกงานก็ยังไม่สามารถส่งข้อความได้เลย ทำได้เพียงดราฟไปเรื่อย ๆ ใช้รูปภาพเดิม ๆ จากร้านที่พี่ ๆ เคยหาไว้

    หารูป...

    ไดคัท...

    เข้าโฟโต้ช็อป...

    ทำอินโฟกราฟิกเผื่อหลาย ๆ เวอร์ชันไว้ประกอบข่าวท่องเที่ยว

    

แนบเวอร์ชันอินโฟกราฟิกที่ดราฟไว้

    

    พอทำอินโฟกราฟิกเสร็จก็กลับมานั่งว่างต่อ เพราะรอเพจเก่า ๆ ที่ทักไปแล้วตอบกลับมา สภาพนักศึกษาฝึกงานสาวผมเผ้ากระเซอะกระเซิงจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างตายอดตายอยาก ใครผ่านไปผ่านมาก็ว่าเหมือนคนว่างงาน ซึ่งความจริงก็ว่างจริง ๆ 

    ว่างจนพี่เลี้ยงฝ่ายกราฟิกเดินมาถามว่า "ลองฝึกกราฟิกไหม" เพราะเห็นนั่งไดคัทรูปทำอินโฟกราฟิกอยู่

    วันพฤหัส วันสุดท้ายที่เข้าออฟฟิศ เพจกองก็ยังใช้ไม่ได้ แต่พี่เลี้ยงคอนเฟิร์มแบบอินโฟกราฟิก พร้อมแก้คำโปรโมทให้ส่งกลับมา ทำให้มีงานทำ แต่ก็ไม่พ้นไดคัทรูปใหม่อยู่ดี ได้คัทไม่ซ้ำ จำรูปไม่ได้ ไดคัทใหม่ทุกครั้งที่แก้แบบ เพราะกังวลเรื่องรูปภาพของศิลปินจะเป็นภาพเฉพาะอิเวนต์ จึงจำเป็นต้องเลือกรูปมาใช้อย่างระมัดระวัง

ไฟนอลอินโฟกราฟิกมาแล้ว

    มีอินโฟกราฟิกแล้ว มีภาพประกอบสกูปข่าวแล้ว ส่วนเนื้อหาก็เขียนไปแล้วระหว่างที่รอคอนเฟิร์มไฟนอลอินโฟกราฟิก เหลือแค่เช็คความเรียบร้อยในเว็บหลังบ้านอีกเล็กน้อย 

    สัปดาห์นี้คงเป็นสัปดาห์ที่มีความสุขมากที่สุด เพราะว่าสกูปข่าวที่เขียนไปได้ออนแล้วตั้งสองสกูป

    เหมือนพระพิรุณกลั่นแกล้ง สวรรค์เบี่ยง ทันทีที่ก้าวขาพ้นประตูบริษัทฝนห่าใหญ่ก็ร่วงลงมาจากฟากฟ้าเหมือนกับต้องการให้สัมผัสประสบการณ์นางเอกเอ็มวีเพลงอกหักอย่างไรอย่างนั้น รองเท้าผ้าใบคู่เก่งที่ใส่มาทำงานทุกวัน เพราะไม่ปวดเท้าเวลายืนนาน ๆ บนรถไฟฟ้าเปียกโชก ชุ่มฉ่ำไปถึงถุงเท้าข้างใน 

    ส่งไม้ต่อให้นันยางในวันหน้าแล้วกัน...